علیرضا رزازی فر؛ علیرضا خوشنویس؛ فاطمه نعمتی
چکیده
این مقاله در پی آن است که در پرتو نظریههای رسانههای دیجیتال نگاهی به آینده بازیهای دیجیتال در ایران داشته باشد. بازیهای رایانهای به عنوان یک رسانه جدید (دیجیتال) واجد برخی از اصول هستند و در روند پیشرفتشان به مرور زمان سعی می کنند که این اصول را هر چه بیشتر به ظهور برسانند. در این پژوهش با مروری بر برخی از انواع این رسانه و به ...
بیشتر
این مقاله در پی آن است که در پرتو نظریههای رسانههای دیجیتال نگاهی به آینده بازیهای دیجیتال در ایران داشته باشد. بازیهای رایانهای به عنوان یک رسانه جدید (دیجیتال) واجد برخی از اصول هستند و در روند پیشرفتشان به مرور زمان سعی می کنند که این اصول را هر چه بیشتر به ظهور برسانند. در این پژوهش با مروری بر برخی از انواع این رسانه و به کمک دو مطالعه موردی - تطبیقی (بین بازیهای خارجی و داخلی) موضوع بحث از دیگاه رسانهای و هنری روشن شده است. همچنین با تکیه بر نظریات لو منویچ (2001) و بولتر و گروسین (2003) تحلیلی از وضع موجود بازیهای داخلی و بین المللی ارائه شدهاست و نقاط ضعف و قوت هر یک در قالب این نظریات بررسی شده است. سپس چشماندازی واقعی از این هنر-رسانه ارائه داده و نقش تولیدات ایرانی با توجه به جایگاهی که هم اکنون دارند در آینده نزدیک پیشبینی شدهاست.